... Seorang Diri ...

harini dijangka akan berbuka puasa seorang diri di rumah.. oleh itu, persediaan dari segi mental dan fizikal perlulah teguh seperti mengkonkrit tiang rumah ye... dari 1st day puasa ada teman untuk berbuka.. but not today, coz kwn rumah sy si dak nany nie, hari jumaat aje mesti balik seremban rumah parents nye... untung kan keluarga dekat.. every week boleh balik... lagi untung bila kita balik je kampung, jumpa parents kita... dan lagi besttttttt nye bila balik kampung... mak kita dah siap masak makanan kegemaran kita.... waktu tu mesti sangatttt bahagia kan...

sy ingat lagi dulu, waktu mak masih ada... mak akan call tanya balik ke tak.. kalau kata balik mak tanya nak makan ape... siap order laksa lagi... mak sy mmg pandai buat laksa penang even dia org pahang... sgt besttttt.... sy ingat mak macam main2 je tanya.. tapi bila sampai kat pintu rumah.... bau kuah laksa... pergghh.. waktu tu sy rasa sy la anak paling bertuah sebab ada mak yang syg sy and sanggup masak makanan kegemaran sy tu...

tapi harini semua dah berubah... kena pandai berdiri di atas kaki sendiri = berdikari... makin hari kita semakin dewasa... so semakin hari jua berbagai masalah n rintangan perlu kita hadapi tidak kira kita seorang diri atau pun berteman... tapi apa yang sy tahu sekarang nie.. sy seorang diri dan sy harap 1 hari nanti ada orang akan teman sy setiap hari untuk melalui hari2 yang penuh onak dan duri ini... ~(*_^)~